तेल किंवा चरबी-आधारित अन्न प्रणालींमध्ये, पेपरिका नारिंगी-लाल ते लाल-केशरी रंग देईल, ओलिओरेसिनची अचूक रंगछटा वाढ आणि कापणीची परिस्थिती, धारण / साफसफाईची परिस्थिती, काढण्याची पद्धत आणि तेलाची गुणवत्ता यावर अवलंबून असते. सौम्य करणे आणि/किंवा मानकीकरण.

जर पेपरिका-लाल रंग हवा असेल तर पॅप्रिका ऑलिओरेसिनचा सॉसेजसाठी मोठ्या प्रमाणावर वापर केला जातो.ओलिओरेसिन हा रंग प्रति से नाही परंतु सादर होण्याचे मुख्य कारण म्हणजे सॉसेजवर रंग देणारा प्रभाव.पेपरिका ओलिओरेसिनचे अनेक प्रकार किंवा गुण उपलब्ध आहेत आणि सांद्रता 20 000 ते 160 000 कलर युनिट्स (CU) पर्यंत असते.साधारणपणे, ओलिओरेसिनची गुणवत्ता जितकी चांगली असेल तितका काळ मांस उत्पादनांमध्ये रंग टिकतो.ताज्या सॉसेजसारख्या उत्पादनांमध्ये पेपरिका ओलिओरेसिनपासून मिळणारा रंग स्थिर नसतो आणि कालांतराने, विशेषत: उत्पादनाच्या उच्च स्टोरेज तापमानाच्या संयोजनात, रंग पूर्णपणे नाहीसा होईपर्यंत फिकट होऊ लागतो.

शिजवलेल्या सॉसेजमध्ये पेपरिका ओलिओरेसिनची जास्त मात्रा मिसळल्याने शिजवलेल्या उत्पादनात थोडासा पिवळा रंग येतो.पॅप्रिका ओलिओरेसिन असलेल्या सॉसेज प्रिमिक्ससाठी ही एक सामान्य समस्या आहे, जी उष्णकटिबंधीय आणि उपोष्णकटिबंधीय देशांमध्ये विकली जाते जेथे सॉसेज प्रिमिक्स बर्‍याच महिन्यांत गरम परिस्थितीत गोदामात साठवले जाते, त्यामुळे पेपरिका रंग कमी होणे तुलनेने कमी होते. प्रिमिक्समध्ये कमी वेळ.सॉसेज प्रिमिक्समध्ये पेपरिकाचा रंग फिकट होणे, स्टोरेज तापमानावर अवलंबून, 1-2 महिन्यांच्या आत येऊ शकते परंतु 0.05% च्या आसपास पॅप्रिका ओलेओरेसिनमध्ये रोझमेरी अर्क जोडल्याने विलंब होऊ शकतो.ताजे सॉसेज किंवा बर्गर सारख्या उत्पादनांमध्ये 40,000 CU ओलेओरेसिन प्रति किलोग्राम उत्पादनामध्ये सुमारे 0.1-0.3 ग्रॅम जोडून आकर्षक आणि अस्सल पेपरिका-लाल रंग मिळू शकतो.